Ryga – co zwiedzić w stolicy Łotwy?
Ryga, perła nad Dźwiną, to miasto o nieprzeciętnej urodzie i burzliwej historii, które potrafi oczarować nawet najbardziej wybrednego podróżnika. Stolica Łotwy zachwyca secesyjną architekturą, brukowanymi uliczkami starówki i atmosferą, w której czuć echa hanzeatyckiej przeszłości. Jeśli zastanawiasz się, co zobaczyć w tym mieście – przygotowałem dla Ciebie zestaw miejsc, których nie możesz pominąć.
Bądź na bieżąco:
Historia Rygi
Ryga została założona w 1201 roku przez biskupa Alberta von Buxhövdena jako baza misyjna do chrystianizacji ludów bałtyckich. Szybko zyskała na znaczeniu dzięki położeniu u ujścia Dźwiny, stając się ważnym ośrodkiem handlowym. W 1282 roku przystąpiła do Hanzy, co zapewniło jej dobrobyt i rozwój architektoniczny. W kolejnych wiekach Ryga przechodziła z rąk do rąk – należała do Zakonu Kawalerów Mieczowych, była pod panowaniem polskim, szwedzkim i rosyjskim. W XVII wieku Szwedzi uczynili z niej jedno z najważniejszych miast imperium, a okres ten pozostawił po sobie liczne budowle militarne i administracyjne.
Po wojnie północnej Ryga przypadła Rosji i aż do I wojny światowej rozwijała się jako ważny port Imperium Rosyjskiego. W 1918 roku Łotwa ogłosiła niepodległość, a Ryga została jej stolicą. Niezależność trwała krótko – w 1940 roku kraj został zaanektowany przez ZSRR. W czasie II wojny światowej miasto znalazło się pod okupacją niemiecką, a następnie ponownie radziecką. Lata powojenne to czas intensywnej industrializacji i migracji ludności rosyjskojęzycznej.
W 1991 roku, po rozpadzie ZSRR, Łotwa odzyskała niepodległość, a Ryga rozpoczęła nowy rozdział jako stolica suwerennego państwa. Od tamtej pory miasto przeszło ogromną metamorfozę, łącząc tradycję z nowoczesnością. Dziś Ryga to dynamiczne, europejskie miasto, będące kulturowym i gospodarczym sercem regionu bałtyckiego.
Pamiętnik z podróży
Pamiętnik z podróży jest przygotowany od podróżnika dla podróżników, gdzie można kolekcjonować wspomnienia przyklejając zdjęcia z wyjazdów, zebrane bilety do muzeów i innych historycznych miejsc czy paragony z restauracji. Ten podróżniczy dziennik jest miejscem, do którego możesz wracać zawsze, kiedy “weźmie Cię na wspomnienia”.
W dalekiej przyszłości będzie niezapomnianym powrotem do przeszłości oraz możliwością pokazania swoich podróży dzieciom i wnukom. Wyobrażasz sobie, jak opowiadasz swoim wnukom… “Babcia zwiedziła w swoim życiu wiele miejsc, zobacz… byłam w Rzymie, spałam na pustyni i pływałam z delfinami.” – wiem, że teraz pojawił się uśmiech na Twojej twarzy 
Co zwiedzić w Rydze - atrakcje, zabytki
1. Katedra w Rydze
Katedra w Rydze, znana także jako Katedra Dome, to największy średniowieczny kościół w krajach bałtyckich. Została założona w 1211 roku przez biskupa Alberta, twórcę miasta Ryga. Jej architektura łączy style romański, gotycki, barokowy i renesansowy – efekt wielowiekowych przebudów. Katedra była centrum duchowym, politycznym i kulturalnym regionu przez całe średniowiecze. Znana jest z imponujących organów piszczałkowych z XIX wieku, niegdyś największych na świecie. Świątynia ucierpiała w czasie reformacji – wiele dzieł sztuki zniszczono, a klasztor rozwiązano. W czasach sowieckich katedra służyła jako sala koncertowa, co uchroniło ją przed ruiną. Dziś Katedra w Rydze pełni funkcję luterańskiego kościoła i miejsca wydarzeń kulturalnych. Znajduje się w sercu Starego Miasta i stanowi jego dominujący element. Wnętrze zachwyca surowym pięknem oraz akustyką, idealną do koncertów muzyki organowej.
Zwiedzanie katedry odbywa się codziennie w godzinach 10:00–17:00 (latem nawet do 18:00). W niedziele wstęp jest możliwy dopiero po zakończeniu nabożeństw, zwykle od godziny 12:00. Bilet wstępu dla dorosłych kosztuje około 5 euro, uczniowie i studenci płacą 3 euro. Wstęp na koncerty organowe wymaga osobnego biletu, zwykle w cenie 10–15 euro. Dzieci do lat 7 wchodzą bezpłatnie.
2. Trzej Bracia
Trzej Bracia to najstarszy kompleks mieszczańskich kamienic w Rydze, położony przy ulicy Mazā Pils i stanowiący prawdziwą perłę średniowiecznej architektury. Nazwa „Trzej Bracia” pochodzi od legendy, według której budynki wznosili trzej członkowie jednej rodziny, choć powstawały w różnych okresach. Najstarszy z nich, z białą fasadą, datowany jest na XV wiek i reprezentuje późny gotyk z elementami renesansu. Środkowy brat, z charakterystycznym szczytem schodkowym, pochodzi z 1646 roku i nosi ślady wpływów niderlandzkiego manieryzmu. Najmłodszy z trójki, o zielonej elewacji, został zbudowany pod koniec XVII wieku w stylu barokowym. Kamienice pierwotnie pełniły funkcje mieszkalno-rzemieślnicze – na parterze pracowano, na piętrze mieszkano.
Dziś kompleks mieści Łotewskie Muzeum Architektury oraz siedzibę Państwowej Inspekcji Ochrony Zabytków. Muzeum jest czynne od poniedziałku do piątku w godzinach 10:00–17:00, w weekendy pozostaje zamknięte. Wstęp do muzeum jest bezpłatny, co czyni je świetną opcją dla budżetowych podróżników. Warto zajrzeć do środka, by zobaczyć oryginalne sklepienia, stare belki stropowe i architektoniczne detale z dawnych wieków. Ekspozycje ukazują rozwój architektury na Łotwie – od średniowiecza po czasy współczesne. Zwiedzanie zajmuje około 30–45 minut i nie wymaga wcześniejszej rezerwacji. Trzej Bracia to obowiązkowy punkt dla każdego, kto interesuje się historią miasta i jego zabudową. Nawet jeśli muzeum jest zamknięte, warto zobaczyć fasady – to najlepszy przykład miejskiego budownictwa sprzed wieków.
3. Dom Kotów
Dom Kotów w Rydze to jedna z najbardziej rozpoznawalnych i zabawnych atrakcji miasta, położona przy ulicy Meistaru na Starym Mieście. Budynek powstał na początku XX wieku i reprezentuje styl secesyjny, z typowymi dla tej epoki zdobieniami i ozdobną fasadą. Największą sławę zawdzięcza jednak dwóm czarnym kotom z wygiętymi grzbietami na wieżyczkach. Według miejskiej legendy, właściciel budynku umieścił koty tyłkami w stronę Wielkiej Gildii, by okazać swoją pogardę po tym, jak odmówiono mu członkostwa. Dopiero po długim sporze sądowym i pojednaniu z kupcami, koty obrócono w bardziej uprzejmym kierunku.
Figurki kotów, mimo niewielkiego rozmiaru, stały się symbolem niezależnego ducha łotewskich mieszczan. Budynek sam w sobie jest przykładem świetnego rzemiosła epoki art nouveau, z misternymi detalami i elegancką formą. Dom Kotów można podziwiać z zewnątrz o każdej porze dnia, choć nie jest dostępny do zwiedzania wewnątrz. Na parterze mieści się restauracja, a reszta budynku pełni funkcje komercyjne. Warto zabrać aparat – to jeden z najczęściej fotografowanych domów w Rydze. Znajduje się bardzo blisko placu Liwskiego, więc łatwo go uwzględnić w zwiedzaniu centrum. Dom Kotów to obowiązkowy punkt spaceru po starym mieście – z humorem, historią i piękną architekturą w jednym miejscu.
4. Rynek Līvu laukums
Rynek Līvu laukums to jeden z najmłodszych placów w historycznym centrum Rygi, utworzony dopiero po II wojnie światowej. Mimo stosunkowo krótkiej historii, miejsce to tętni życiem i stało się ważnym punktem na mapie turystycznej miasta. Znajduje się w otoczeniu zabytkowych budynków, m.in. Domu Kotów, Wielkiej Gildii i Filharmonii Łotewskiej. Na placu często odbywają się koncerty, jarmarki, festyny oraz wydarzenia kulturalne, zwłaszcza latem. Charakterystycznym elementem rynku jest kolorowa mozaika kwiatowa imitująca falującą rzekę – nawiązanie do kształtu rzeki Dźwiny.
Līvu laukums w sezonie letnim zamienia się w przestrzeń pełną ogródków restauracyjnych i kawiarni, idealną na przerwę podczas zwiedzania. Wieczorami miejsce nabiera wyjątkowego klimatu dzięki iluminacji i muzyce na żywo. Warto zwrócić uwagę na różnorodność stylów architektonicznych otaczających rynek – od średniowiecznych po secesyjne. Plac niegdyś zajmowany był przez zwarte zabudowania, zniszczone podczas wojny, co otworzyło przestrzeń dla nowej aranżacji. Dziś Līvu laukums pełni funkcję reprezentacyjną i rekreacyjną, łącząc historię z nowoczesnością. Nie ma tu biletów ani godzin otwarcia – to przestrzeń publiczna dostępna przez całą dobę. To doskonałe miejsce na chwilę odpoczynku i obserwację miejskiego życia Rygi. Spacer po Līvu laukums to przyjemny przystanek między innymi zabytkami Starego Miasta.
5. Kościół św. Piotra w Rydze
Kościół św. Piotra w Rydze to perła architektury sakralnej – powstał w 1209 roku z inicjatywy biskupa Alberta z Rygi i przez wieki był świadkiem bogatej historii miasta. Początkowo romańsko‑gotycki, w XIV‑XV wieku przebudowano go na trójnawową bazylikę z gotyckimi sklepieniami . Charakterystyczna wieża sięga dziś 123,25 m – była najwyższą drewnianą konstrukcją w Europie, zanim wielokrotnie ulegała zniszczeniom i odbudowom .
Przetrwała pożar w 1666 roku, trafiła pod panowaniem baroku w latach 1671–1690, po czym ponownie spłonęła w 1721 roku – odbudowy trwały aż do połowy XVIII w. . Podczas II wojny światowej świątynię zniszczono – wieża i wnętrza spłonęły, lecz odbudowano ją po 1954 roku, a do wieży wstawiono windę i metalową konstrukcję.
Wnętrze kościoła zachwyca: nieocenzurowane epitafia, XVIII‑wieczny świecznik, oryginalna rzeźba Roland i kaplica Błękitnej Gwardii tworzą bogatą atmosferę sakralną i historyczną . Dziś pełni funkcję czynnego kościoła luterańskiego oraz miejsca wystaw, koncertów i ceremonii, mieszcząc około 320 wiernych .
Sam wstęp do świątyni kosztuje ok. 3 €.
Punkt widokowy z kościoła św. Piotra
Wejście na punkt widokowy (taras na 72 m wysokości) to 9 € dla dorosłych, 7 € studenci, 3 € młodzież szkolna, dzieci do lat 7 – gratis .
Kościół otwarty jest od wtorku do soboty zazwyczaj od 10:00. W okresie wiosna–lato czynny do 19:00 (kasa do 18:00), we wrześniu–kwietniu do 18:00 (kasa do 17:00). Niedziele: od 12:00, odpowiednio do 18:00/19:00 w zależności od sezonu. W poniedziałki – nieczynne .
Na widokowym tarasie (72 m) wjeżdża winda – miejsce nie wymaga mozolnego wchodzenia po schodach . Panorama rozpościera się na Stare Miasto, Dźwinę, Bibliotekę Narodową, Sobór, targ, Akademię Nauk i daleki brzeg – widok często opisują jako „panoramę dziecinnie rozrzuconych budynków”.
Polecam wybrać się tu tuż przed zachodem słońca – światło jest wyjątkowe, wieża potrafi nieźle powiać, więc warto zabrać porządny płaszcz . Wjazd jest szybki (windą), ale w sezonie może być kolejka – operator wpuszcza po 10 osób na raz .
Zwiedzanie – wnętrze plus punkt widokowy – zajmuje zwykle 45–60 minut. Dla tradycjonalisty i miłośnika detali: po prostu musisz tu być. Jeśli chcesz się zorientować w układzie Rygi, to jedno z najlepszych miejsc na start wyprawy – i wreszcie zobaczysz świat z wysokości, jak kiedyś patrzyli praojcowie miasta .
6. Dom Bractwa Czarnogłowych w Rydze
Dom Bractwa Czarnogłowych w Rydze, nazywany lokalnie “Melngalvju nams”, to jeden z najpiękniejszych i najbardziej symbolicznych zabytków Starego Miasta, położony przy Rātslaukums 7. Zbudowany po raz pierwszy w 1334 roku jako Nowy Dom Wielkiej Gildii, służył jako miejsce spotkań i uczt kupieckich. Od połowy XV wieku stał się siedzibą Bractwa Czarnogłowych – towarzystwa nieżonatych kupców i wodniaków, korzeniami sięgających niemieckich wpływów .
Elewacja budynku zachwyca stylem manierystycznym i renesansową dekoracją – ozdobne gzymsy, figury mitologiczne i zegar astronomiczny z 1626 roku przyciągają wzrok odwiedzających . Rzeźby autorstwa warsztatu Augusta Volza z XIX w. przedstawiają m.in. Hermesa, Posejdona, św. Jerzego walczącego ze smokiem i lwy przy wejściu . W 1510 r. Czarnogłowi ustawili pierwszą w Rydze publiczną choinkę – tradycję tę zwykło się uznawać za jedną z najstarszych w Europie .
Zniszczony przez bomby w 1941 roku i potem rozebrany przez władze radzieckie w 1948 roku, budynek został odtworzony w latach 1996–1999 – projekt wspierano społecznie i finansowo przez mieszkańców Rygi . Odtworzono również średniowieczne piwnice – to jedyny oryginalny fragment, który przetrwał – dziś można tam przejść między fragmentami murów i schodami z XIV wieku.
Obecnie Dom pełni rolę muzeum i centrum eventowego: w górnych salach odbywają się wystawy, koncerty, bankiety, a także przyjmowano królów i głowy państw . Na pierwszym piętrze znajdują się historyczne gabinety ze znaczącą kolekcją sreber – niegdyś pomieszczenia pracy prezydenta Łotwy, który od 2012 do 2016 używał ich jako tymczasową rezydencję.
Zwiedzanie możliwe jest codziennie od 10:00 do 17:00, choć w lipcu czasami wprowadzane są przerwy lub wcześniejsze zamknięcia – informacje dostępne są online . Bilet wstępu kosztuje 7 € (ulgowy 5 €), można też dokupić bilet z kawą za 9 € lub z lampką wina/likieru za 10 €; audio-przewodnik w siedmiu językach kosztuje dodatkowo 3 €. Więcej informacji na oficjalnej stronie melngalvjunams.lv. Dla rodzin i grup są dostępne zniżki – np. bilet rodzinny to 15–20 €, a dla grup szkolnych 4 €/osoba .
Zwiedzanie trwa około 45–60 minut – warto rozpocząć od piwnic, następnie przejść przez gabinety i wielką salę, kończąc w salach reprezentacyjnych na piętrze. To miejsce, które łączy ducha hanzeatyckiej przeszłości, bogactwo rzemiosła i świecką kulturę dawnej Rygi – trzeba tam być. Koniecznie zabierz aparat – zarówno fasada, jak i wnętrza robią wrażenie.
7. Pomnik Wolności w Rydze
Pomnik Wolności (łot. Brīvības piemineklis), potocznie zwany „Mildą”, to narodowy symbol wolności i suwerenności Łotwy, usytuowany pomiędzy Starym Miastem i bulwarem Brīvības w Rydze. Został odsłonięty 18 listopada 1935 roku i wznosi się na wysokość około 42,7 metra – 19‑metrowy obelisk wsparty na cokołach o bogatej dekoracji tradycyjnie wieńczy miedziana figura kobiety z trzema złotymi gwiazdami. Pomnik powstał według zwycięskiego projektu rzeźbiarza Kārlisa Zāle i architekta Ernesta Štālberga; całkowity koszt został pokryty zbiórką wśród obywateli. Na czterech poziomach figury i płaskorzeźby (56 postaci w 13 grupach) odwołują się do historii, kultury i walki Łotyszów – m.in. symboliczna Matka‑Łotwa, Łamacze łańcuchów, Lāčplēsis oraz łotewscy strzelcy.
Podczas okupacji sowieckiej pomysł zniszczenia pomnika był rozważany, lecz ostał się dzięki m.in. sprzeciwowi łotewskiej artystki Very Muchiny – później stał się również miejscem pierwszych masowych protestów rewolucji śpiewającej w 1987 roku . Od 1991 roku u stóp „Mildy” ponownie pełni się wartę honorową i odbywają się tam uroczystości państwowe, składanie kwiatów przez absolwentów szkół czy młode pary.
Pomnik jest dostępny publicznie bez biletów przez całą dobę – znajduje się na placu wolnym od ruchu samochodowego od 1990 roku . Jego harmonogram towarzyszy zmianie warty honorowej – odbywa się co godzinę od rana do wieczora .
8. Targowisko Centralne w Rydze
Targowisko Centralne w Rydze, czyli Rīgas Centrāltirgus, to jedno z największych i najbardziej charakterystycznych targowisk w Europie – obejmuje pięć ogromnych pawilonów powstałych z hangarów zeppelinów. Powstało w latach 1924–1930 według projektu Pāvila Dreijmanisa i inżynierów, a jego powierzchnia to aż 72 300 m² z ponad 3 000 stoiskami. W 1930 roku uznano je za „największy i najbardziej nowoczesny rynek w Europie” .
Każdy z pawilonów ma odmienną specjalizację – tu kupisz mięso, ryby, nabiał, warzywa i dania gastronomiczne . Stoiska w pawilonach uzupełniają stoiska zewnętrzne, kwiatowe i całodobowe targowisko farmerskie . Wnętrze jest przestronne i dobrze oświetlone dzięki stalowym łukom i wysokim sufitom – atmosferę tworzą dziesiątki sprzedawców i tętniące życiem targowisko Dzisiaj targowisko odwiedza dziennie 80–100 tys. osób, a w sezonie letnim nawet więcej – to prawdziwe serce kulinarne Rygi . Od 1998 roku znajduje się na liście UNESCO – razem z historycznym centrum miasta .
Targowisko działa codziennie – od poniedziałku do soboty zwykle od 7:00 do 18:00, a w niedziele nieco krócej, do ok. 17:00; w poniedziałek rano zdarza się przerwa sanitarna . Wstęp jest bezpłatny – płacisz tylko za to, co kupujesz.
9. Łotewska Akademia Nauk
Łotewska Akademia Nauk, znana również jako “dom stalki” lub “Stalin’s birthday cake”, to monumentalny 108‑metrowy wieżowiec w stylu stalinizmu zbudowany w latach 1951–1961. Zaprojektowany przez Osvalda Tīlmanisa, Vaidelotisa Apsītisa i Kārlisa Plūksne, stanowił łotewską odpowiedź na moskiewskie “siódemki”. Pierwotnie miał służyć jako Dom Kolchozników – miejsce spotkań i edukacji rolników, zanim trafił pod skrzydła Łotewskiej Akademii Nauk . Budynek zdobią motywy łotewskie oraz symbole radzieckie, jak sierp i młot – te drugie usunięto po uzyskaniu niepodległości .
Największą atrakcją jest taras widokowy „Panorama Riga” na 17. piętrze, znajdujący się na wysokości 65 m – oferuje panoramiczny, 360‑stopniowy widok na Stare Miasto, Dźwinę, Targ Centralny, Bibliotekę Narodową i dzielnicę Maskavas. Winda wjeżdża na 15. piętro, a na kolejne dwa trzeba się już wspiąć schodami.
Taras otwarty jest codziennie od 10:00 do 22:00 (zależnie od sezonu – czasem do zachodu słońca) . Bilet kosztuje ok. 6–8 €, dzieci do 12 lat wchodzą za darmo, ulgowe kategorie również dostępne – np. emeryci lub młodzież płacą mniej . Wejście nie wymaga wcześniejszej rezerwacji – wystarczy kupić bilet na miejscu.
Z tarasu możesz zostać dowolnie długo, bez presji czasowej – to spora zaleta w porównaniu do innych punktów widokowych . Warto tu przyjść tuż przed zachodem słońca, bo światło łapie miasto najlepiej, ale pamiętaj – może zawiać, więc zabierz kurtkę.
10. Sobór Narodzenia Pańskiego w Rydze
Sobór Narodzenia Pańskiego w Rydze to największa prawosławna świątynia w krajach bałtyckich, zbudowana w stylu neobizantyjskim w latach 1876–1883 według projektu Nikołaja Czagina i Roberta Pfluga. Wzniesiony z błogosławieństwem cara Aleksandra II i inspirowany architekturą bizantyjską, stał się miejscem bogatego zdobnictwa – ściany kryją trzy ikonostasy, malowane przez artystów z Petersburga i samego Wasilija Wierieszczagina. Wnętrze zachwyca freskami, mozaikami i ikonami, utrzymanymi w tradycji Andrieja Rublowa i Teofana Greka. Podczas I wojny światowej świątynia została przekształcona w kościół luterański przez okupacyjne władze niemieckie. W czasach radzieckich zamieniono ją w planetarium (tzw. Dom Wiedzy), usunięto krzyże i roztopiono dzwony, jednak budynek przetrwał. Po odzyskaniu niepodległości w latach 90. rozpoczęto gruntowną restaurację – sobór został ponownie konsekrowany w 2000 roku .
Obecnie przy Brīvības bulvāris 23 działa jako czynna świątynia prawosławna z codziennymi nabożeństwami i możliwością zwiedzania poza godzinami liturgii. Otwarte zwykle od rana do około 18:00–18:30, choć konkretne godziny mogą się różnić w zależności od sezonu i nabożeństw – warto sprawdzić na stronie lub zadzwonić. Wstęp jest bezpłatny, choć należy okazać szacunek – zachować ciszę i odpowiedni strój .
Sobór stoi tuż obok Ogrodu Esplanāde i Pomnika Wolności, co czyni go wygodnym punktem wycieczki po centralnej części Rygi.
11. Cerkiew Trójcy Świętej w Rydze
Cerkiew Świętej Trójcy w Rydze (1892–1895) to imponująca świątynia prawosławna położona na lewym brzegu Dźwiny, przy Meža iela 2 w dzielnicy Pārdaugava. Wzniesiono ją w stylu barokowego rosyjskiego renesansu, z wyraźnie zaznaczoną bryłą krzyża i wysoką dzwonnicą oraz niebieskimi cebulastymi kopułami, które widoczne są z daleka. Pierwsza świątynia prawosławna na tym miejscu istniała już od 1453 roku, jednak obecny budynek jest dopiero jego trzecią wersją od połowy XIX wieku . Projekt opracował architekt J. F. Baumanis, dopracowany przez V. Lunsky’ego, a wnętrza ozdobiono freskami P. Zikova oraz bogatym, trójpoziomowym ikonostasem z drewna lipowego. W środku unosi się charakterystyczny zapach kadzidła, a ściany zdobią setki ikon – to miejsce skupia atmosferę tradycyjnego prawosławia .
Cerkiew jest czynna codziennie od 8:00 do 18:00 – godziny te utrzymują się również w weekendy. Wejście jest bezpłatne, choć obowiązuje zachowanie powagi, odpowiedni ubiór i cisza charakterystyczna dla świątyń prawosławnych. Budynek stał się popularny wśród fotografów i jest określany jako „perła architektoniczna Rygi”, choć pozostaje nieco mniej uczęszczany niż atrakcje w centrum. Cerkiew doskonale pokazuje harmonię między bryłą architektury rosyjskiej, a lokalnymi wpływami budownictwa Pārdaugavy.
12. Biblioteka Narodowa Łotwy
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.
Łotewska Biblioteka Narodowa (Latvijas Nacionālā bibliotēka), nazywana “Zamkiem Światła” (Gaismas pils), stoi efektownie nad lewym brzegiem Dźwiny, naprzeciw Starego Miasta Rygi. To nowoczesne centrum kultury i wiedzy zostało otwarte w sierpniu 2014 roku, po latach planowania i budowy, według projektu znakomitego łotewsko‑amerykańskiego architekta Gunārsa Birkertsa. Budynek ma 13 kondygnacji i mierzy 68 m wysokości – bryła inspirowana jest mitycznym „Zamkiem Światła” i „Szklistą Górą” z łotewskiego folkloru . Konstrukcja ze szkła i stali robi wrażenie – w centralnym atrium światło naturalne wpada przez wielkie przeszklenia, a wielowarstwowe wnętrza skojarzą się z rozległym labiryntem literatury.
Historia instytucji sięga 29 sierpnia 1919 roku, jako Państwowa Biblioteka Łotwy, a jej założycielem był Jānis Misiņš, prekursor bibliografii naukowej. Zgromadzono kolekcję ponad 4 milionów jednostek – książek, manuskryptów, periodyków, a także materiałów cyfrowych. Od 2006 roku rozwijany jest projekt digitalizacji „Letonica”, który obejmuje czasopisma, mapy, muzykę i dokumenty historyczne. W pawilonie znajduje się również “Dainu skapis” – historyczna edycja łotewskich pieśni ludowych, wpisana na listę UNESCO „Pamięć Świata”.
Dla odwiedzających udostępnionych jest 7 wystaw stałych i czasowych oraz interaktywny przewodnik w kilku językach, który pomaga poznać projekt budynku i funkcje biblioteki . Na poziomie 11 znajduje się taras widokowy, z którego roztacza się piękna panorama Rygi i Dźwiny – to jeden z najpiękniejszych punktów widokowych w mieście. Biblioteka oferuje także dwie kawiarnie, samoobsługową restaurację, Wi‑Fi, sklep z pamiątkami i sale konferencyjne, w tym przestrzeń na ponad 460 osób.
Godziny otwarcia dla zwiedzających (ekspozycje, taras, wystawy): poniedziałek–piątek ok. 10:00–20:00, soboty 11:00–18:00, niedziele zamknięte – są również zamknięcia z powodu świąt i wydarzeń specjalnych. Wstęp dla zwiedzających jest bezpłatny, co umożliwia swobodny dostęp do wystaw i czytelni. Polecam przyjść tu przed lub po zachodzie słońca – światło zmienia barwy szkła i wnętrze promieniuje niesamowitym klimatem.
To miejsce, gdzie nowoczesność spotyka się z tradycją: biblioteka jest świeckim świątynią wiedzy, połączoną z łotewskim dziedzictwem kulturowym.
Sprawdź ofertę na podróżnicze produkty
Znajdziesz tutaj pamiętniki z podróży, dzienniki podróżnika, kalendarze z mapą świata, zakładki do książek, bransoletki z kolekcji "Travel", naklejki podróżnicze i wiele innych! Możliwość zapakowania na prezent GRATIS!
Kliknij tutaj
13. Baszta Prochowa
Baszta Prochowa (łot. Pulvertornis) to jeden z najbardziej charakterystycznych i historycznie najważniejszych obiektów w Rydze. Usytuowana na obrzeżach Starego Miasta, stanowi dziś jeden z ostatnich reliktów potężnych średniowiecznych murów obronnych, które niegdyś otaczały miasto. Jej historia sięga XIV wieku, kiedy to znana była jako Baszta Piaskowa – od podłoża, na którym ją wzniesiono. W XVII wieku, po zniszczeniach spowodowanych wojną szwedzko-polską, baszta została odbudowana i przekształcona w skład prochu strzelniczego, od którego przyjęła obecną nazwę. Wieża zbudowana jest na planie podkowy, z masywnymi, ponad trzydziestocentymetrowymi murami, które miały wytrzymać ostrzał artyleryjski. Na jednym z jej pięter istniał specjalny schowek na ładunki wybuchowe, a w czasach świetności uzbrojona była w jedenaście dział. Do dziś na fasadzie można dostrzec ślady po kulach armatnich – milczące świadectwo bitew i oblężeń. Baszta ma ponad 25 metrów wysokości i 14 metrów średnicy, co czyni ją nie tylko imponującą budowlą, ale i ważnym punktem orientacyjnym w krajobrazie Rygi. Od 1919 roku Baszta Prochowa mieści Łotewskie Muzeum Wojny – instytucję dokumentującą historię konfliktów zbrojnych na ziemiach łotewskich od średniowiecza po czasy współczesne. W muzeum znajduje się ponad 25 000 eksponatów, w tym uzbrojenie, mundury, dokumenty i archiwalia. Dla każdego zainteresowanego wojskowością lub dziejami niepodległości Łotwy, to miejsce będzie nie lada gratką.
Zwiedzanie muzeum jest bezpłatne, co czyni je przystępnym punktem na trasie każdego, kto eksploruje Starówkę. Obiekt jest czynny codziennie od godziny 10:00 – w sezonie letnim do 18:00, a zimą do 17:00. Przeciętne zwiedzanie zajmuje około godziny, choć miłośnicy historii mogą z łatwością spędzić tam więcej czasu.
14. Brama Szwedzka
Brama Szwedzka (Zviedru vārti) to jeden z najbardziej urokliwych i tajemniczych zakątków Starego Miasta w Rydze. Powstała w 1698 roku, w czasach panowania szwedzkiego, jako przejście przez miejskie mury dla żołnierzy zakwaterowanych w pobliskich koszarach. To jedyna z zachowanych bram miejskich Rygi, co czyni ją wyjątkowym świadkiem militarnej historii miasta. Skromna, kamienna struktura wciśnięta między budynki, zdobi ją herb szwedzkiej korony oraz tablica upamiętniająca jej pochodzenie.
Brama prowadzi dziś z ulicy Torņa i dziedzińca dawnej twierdzy na malowniczą uliczkę Aldaru. Według legend, w murach przy bramie żyła niegdyś zakonnica, którą zamurowano żywcem za złamanie ślubów – mówi się, że jej duch błąka się tam nocą. W dzień to miejsce tętni spokojem i klimatem – to doskonały punkt na zdjęcia i chwilę refleksji nad historią Rygi. Brama Szwedzka nie jest obiektem biletowanym ani strzeżonym – można ją zobaczyć o każdej porze, swobodnie spacerując po Starym Mieście. Dla miłośników historii i łowców miejskich legend – to miejsce, którego nie wolno pominąć.
15. Zamek w Rydze
Zamek w Rydze (Rīgas pils) to jedna z najważniejszych budowli historycznych w stolicy Łotwy, usytuowana nad brzegiem Dźwiny, w północno-zachodniej części Starego Miasta. Powstał w 1330 roku jako warownia zakonu kawalerów mieczowych, a później stał się siedzibą zakonu krzyżackiego po ich zjednoczeniu. Przez wieki zamek wielokrotnie niszczono i odbudowywano, czego efektem jest jego obecna, wielowarstwowa architektura – łącząca gotyk, barok i klasycyzm. W XVI wieku zamek przeszedł pod panowanie polskie, potem szwedzkie, a następnie rosyjskie – był siedzibą kolejnych administracji i wojsk okupacyjnych. Od 1922 roku, po odzyskaniu niepodległości przez Łotwę, Zamek Ryski stał się oficjalną rezydencją prezydenta Republiki Łotewskiej. Obiekt pełni funkcję zarówno reprezentacyjną, jak i administracyjną – mieści biura Kancelarii Prezydenta oraz sale ceremonialne. Część zamku udostępniana jest do zwiedzania, jednak nie wszystkie pomieszczenia są dostępne dla turystów ze względu na bezpieczeństwo państwowe. We wnętrzach podziwiać można zabytkowe sale, portrety władców, dawne wyposażenie oraz sztukę współczesną.
Zamek w Rydze otacza rozległy dziedziniec i piękny widok na rzekę – to również częste miejsce oficjalnych uroczystości i wizyt dyplomatycznych. Choć nie przypomina monumentalnych twierdz znanych z Europy Zachodniej, jego znaczenie historyczne jest ogromne. Zamek nie jest codziennie dostępny dla turystów, więc warto sprawdzić wcześniej godziny otwarcia i ewentualne wydarzenia. Dla miłośników historii politycznej, zamków oraz architektury z różnych epok – to obowiązkowy punkt na mapie Rygi.
BONUS - miejsca, które mogą Ciebie zainteresować
Restauracja Rozengrāls – średniowieczna uczta w sercu Starego Miasta
Rozengrāls (Vinarium Civitatis Rigensis) to wyjątkowa restauracja położona przy wąskiej ulicy Rozena 1, w samym centrum Starego Miasta Rygi. Zajmuje przestrzeń najstarszej piwnicy winiarskiej i miejsca bankietów Ryskiej Rady Miejskiej, której pierwsze wzmianki pochodzą już z 1293 roku. W największej sali zachowały się monumentalne 4‑metrowe sklepienia, oryginalna studnia oraz fragment muru obronnego z 1201 roku.
Aranżacja wnętrza przenosi gości w czasy średniowiecza: mury zdobią herbowe flagi, drewniane rzeźby i zbroje, a obsługa pojawia się w stroju mnichów lub rycerzy. Wieczorem rozbrzmiewa muzyka grania na żywo, a całość jest oświetlona jedynie światłem od świec.
Dlaczego warto?
Dla miłośników historii — idealna okazja, by przenieść się w czasie do medievalnej Rygi i poczuć klimat „ugoszczenia królewskiego”. Przy pełnej aranżacji i menu nawiązującym do potraw średniowiecza, Rozengrāls bywa określany jako „uczta jak u króla”
Menu jak u królów i biskupów
W menu znajdziemy potrawy rekonstruowane według autentycznych receptur z X–XVI wieku. Do wyboru są m.in.:
gulasz z królika z suszonymi śliwkami (menu 14‑wieczne)
udko z kaczki pieczone z wiśniowo-cebulowym dżemem – ulubione danie Renè z Anjou ,
golonka jagnięca wzorowana na uczcie koronacyjnej Elżbiety I ,
ryba pieczona jak na dworze Ludwika XIV ,
domowe lody pistacjowe z XVI wieku.
Warto też skosztować:
tradycyjne piwo „Vinarium Civitatis Rigensis”
grzane wino korzenne, idealne na chłodniejsze wieczory.
Praktyczne informacje
Restauracja działa codziennie od 12:00 do 24:00 (w weekendy do 23:30). Uzasadnione jest wcześniejsze dokonanie rezerwacji – bywa pełno, szczególnie wieczorami. Obok działa przytulna tawerna – bar z przekąskami i tymi samymi napojami, do odwiedzenia bez rezerwacji.
Obejrzyj filmik zamieszczony w artykule z mojej wizyty w tym miejscu.
Spodobał Ci się ten artykuł?
Mam nadzieję, że artykuł z mojej podróży pomógł Ci w zaplanowaniu Twojego wyjazdu! Jeżeli masz ochotę wesprzeć moje pasje i postawić mi wirtualna kawę to byłabym przeszczęśliwa! W ramach podziękowania możesz bezpłatnie czerpać informacje związane z podróżami oraz otrzymasz kod rabatowy na produkty w moim sklepie!
